Vesti

U Kulturnom centru Trebinje, 20. jula, u okviru 65. „Festivala festivala” -  smotre najboljih ostvarenja amaterske pozorišne scene iz regiona, otvorena je izložba Muzeja Narodnog pozorišta u Beogradu „Borislav Bora Grigorović“ autorke Dragice Gaćeše, posvećena priznatom pozorišnom, televizijskom i filmskom reditelju, glumcu i scenaristi (1928-2010).

Postavka, koja prikazuje retrospektivu stvaralaštva ovog velikana, rođenog upravo u tom gradu na samom jugu Hercegovine ispod planine Leotar, od prvih glumačkih koraka, preko decenije rada u Narodnom pozorištu u Sarajevu (1954-1964) kome je podario 30 predstava, pa sve do prelaska u Narodno pozorište u Beogradu, gde ostaje do kraja svoje karijere, otvorena je uz prigodne govore Borine kćerke, rediteljke Ane Grigorović, tetarologa Milovana Zdravkovića i autorke izložbe Dragice Gaćeše. 

Kada je diplomirao, Grigorović je odlučio da karijeru započne u Narodnom pozorištu u Sarajevu, gde postaje ubrzo i prvi reditelj, a zatim dobija stipendiju za usavršavanje u Parizu. 

Posle decenije uspešnog rada u Sarajevu  (1954-1964) prelazi u Narodno pozorište u Beogradu, gde radi svoju prvu režiju Namesnika, koja je doživela veliki uspeh, a zatim predstave počinju same da se nižu. 

Usledile su Šteta što je bludnica, Posle ljubavi, kolaž Teatralija Singidunum, Goli mačići, Vožd, Prorok, Kolomba, Tašana, Deca sunca, Kategorički zahtev, Dom Marije pomoćnice, Koštana, Pat ili igra kraljeva, Pobratim...

Veliki broj njegovih predstava imao je veoma dug scenski vek, a Koštana Bore Stankovića u njegovoj režiji bila je kultna predstava na sceni Narodnog pozorišta; igrana je punih 14 godina i izvedena je oko 300 puta.

Ostvario je više od 100 režija, a bio je i profesor režije na Akademiji umetnosti. 

Grigorović je kao reditelj gostovao u Mostaru, Banja Luci, Zenici, Tuzli, Osijeku,Zrenjaninu, Nišu, Prištini, Šapcu, Užicu, Dimitrovgradu, Zaječaru, Sremskoj Mitrovici i Pirotu, kao i u Nemačkoj i Rumuniji.

U dva navrata je bio vršilac dužnosti direktora Drame u Narodnom pozorištu u Beogradu, a bio je i član Nacionalne komisije za ITI pri UNESCO-u i pokretač manifestacije Dučićeve večeri poezije u rodnom gradu. Ostvario je više od 100 režija, a bio je i profesor režije na Akademiji umetnosti.

Dobitnik je brojnih nagrada među kojima se posebno izdvajaju Šestoaprilska nagrada grada Sarajeva 1962. godine (za režiju drama „Zaustavljivi uspon Artura Uia“ B. Brehta, „Bilo ih je sedam“ V. Hola i „Otkriće“ D. Ćosića), Plaketa „Šekspirova proslava“, Nagrada Narodnog pozorišta za sezonu 1979/80 za režiju komada „Strah i nada Nadežde Mandeljštam“, Nagrada „Joakim Vujić“, Plaketa Narodnog pozorišta, Pečat Narodnog pozorišta, Zlatni Beočug, Nagrada „Jovan Bata Putnik“... 

Preminuo je u septembru 2010. godine u Beogradu.