Vesti

Ugledni italijanski maestro i kulturni radnik Alberto Veronezi, dirigovao je 1. novembra izvođenjem Pučinijeve opere „Boemi“ u kojoj je, u ulozi Mimi, debitovala sopran Nevena Bridžin.

U tom remek-delu operske umetnosti, čiji su libreto prema romanu „Slike iz života boema" Anrija Miržea napisali Luiđi Ilika i Đuzepe Đakoza, strastvenog pesnika Rodolfa tumačio je tenor Dejan Maksimović, ulogu slikara Marsela pevao je bariton Vladimir Andrić, muzičara Šonara bariton Ljubodrag Begović, filozofa Kolina bas Vuk Matić, dok je pevačicu Mizetu dočarala sopran Ivanka Raković Krstonošić.

U ovoj operi u četiri čina, u kojoj je reč o siromašnim umetnicima i studentima, o običnim ljudima i njihovim ljubavima i strastima, ljubomori, ali i svakodnevnom teškom životu u jednom boemskom kvartu, uloge su ostvarili i Mihailo Šljivić (Benoa), Đorđe Tomić (Alsindor), Slobodan Živković (Parpinjol) i Predrag Gligorić (Carinik).

U predstavi je učestvovao Orkestar i Hor Narodnog pozorišta i Dečiji hor „Horislavci".

Koncertmajstor je bila Vesna Jansens, a šef Hora Đorđe Stanković.

„Boemi“ su premijerno izvedeni 21. juna 2000. godine pod dirigentskom upravom Bojana Suđića, u režiji Predraga Protića.
Njegov asistent bila je Ivana Dragutinović Maričić, a maestra Suđića - Ana Zorana Brajović.

Scenografiju je uradio Boris Maksimović, a kostime Ljiljana Dragović.

„Boeme“, praizvedene 1. februara 1896. godine u Teatru „Ređo“ u Torinu, Pučini je napisao na vrhuncu verizma u italijanskoj operi
M.B.

Alberto Veronezi (Alberto Veronesi)
Rođen je u Milanu, gde je i diplomirao klavir, komponovanje i dirigovanje na Konzervatorijumu „Verdi“. Tokom studija je osnovao Orkestar „Gvido Kanteli“, koji i sada radi pri Konzervatorijumu.

Bio je umetnički i muzički direktor Festivala „Pučini“ u Tore del Lagu (1998), stalni umetnički i muzički direktor Sicilijanskog simfonijskog orkestra Palerma (2001–11), umetnički direktor Filharmonijskog orkestra Teatra u Bolonji (2008), stalni muzički direktor Fondacije „Petrućeli“ u Bariju (od 2011), muzički direktor Operskog orkestra Njujorka (2011–16), prvi „zapadnjak“ na mestu umetničkog direktora i muzičkog direktora Opere Velikog teatra Tianjina u Kini (2012–16).

Dirigovao je poznatim orkestrima, kao što su: Bečka filharmonija, „Mađo muzikale“ u Firenci, Orkestar Teatra la Feniče u Veneciji, Nemački operski orkestar u Berlinu, Orkestar Teatra „Mone“ u Briselu, Orkestar Akademije „Santa Ćećilija“ u Rimu, Filharmonijski orkestar Teatra u Bolonji i Orkestar Teatra „San Karlo“ u Napulju.

Značajni nastupi (izbor): Uskršnji festival u Salcburgu i proslava Dana Svete Ćećilije na Festivalu „Firentinski muzički maj“ (sa Orkestrom „Gvido Kanteli“); Kavalerija rustikana i La Navarraise u Karnegi holu (2010);  svetska premijera opere Fabija Vakija Lo Stesso Mare u Bariju (2011); koncert sa Orkestrom Fondacije „Petrućeli“ u Linkolnovom centru (2011, povodom proslave 150 godina postojanja italijanske zajednice i proslave Kolumbovog dana); svetska premijera Mameli, Leonkavala, u Teatru „Vitorio Emanuele II“ (2011); Andre Šenije u Njujorku, u Dvorani „Ejveri Fišer“, sa Robertom Alanjom u naslovnoj ulozi i sa više od 3000 izvođača (2013); Toska na Festivalu „Pučini“ (2013)...

Zvanični je dirigent nemačke izdavačke kuće „Gramofon“, u okviru koje neguje repertoar XIX i početka XX veka. U okviru projekta „Verizam“, od  2006. je snimio: produženu verziju Pučinijeve opere Edgar sa Plasidom Domingom, album Povratak Pučinija sa Bečkom filharmonijom (Domingo i Violeta Urman), „živo“ izvođenje Prijatelja Frica u Operi u Berlinu (Angela Georgiju i Robert Alanja), La Nuit de Ma sa Orkestrom bolonjskog teatra (Domingo i Lang Lang), operu Mediči (Danijela Desi i Domingo), Fedoru sa Orkestrom la Monea (Domingo i Angela Georgiju).

Dobitnik je Nagrade „Abiati“ italijanskog Udruženja muzičkih kritičara, za produkciju Boema (2003).