Vesti

Opera Đakoma Pučinija "Madam Baterflaj", pod dirigentskom upravom Zorice Mitev Vojnović, sa sopranom Jasminom Trumbetaš Petrović u naslovnoj roli, izvedena je u sredu 24. decembra na Velikoj sceni, povodom 30. godina od premijere.
Ulogu Pinkertona, poručnika u američkoj mornarici, pevao je tenor Dejan Maksimović, služavka Suzuki bila je mecosopran Višnja Radosav, američkog konzula Šarplesa tumačio je bariton Vladimir Andrić, a ujaka Bonza bas-bariton Aleksandar Stamatović.
U podeli su bili i Pavle Žarkov (Komisionario), Svetlana Nestorov (Kejt Pinkerton), Danilo Stošić (Goro), Vuk Zekić (Jamadori) i Tina Nikolovski (Sin Ćo-Ćo-San).
Publika je snažnim aplauzom nagradila kompletnu umetničku ekipu predstave kojoj su se na poklonu, pored reditelja Dejana Miladinovića, pridružile i Ćo-Ćo-San i Suzuki iz premijerne podele  – Radmila Smiljanić i Breda Kalef, kao i i Radmila Bakočević, koja je u produkciji pre ove, godinama pevala naslovnu ulogu.
Opera u dva čina "Madam Baterflaj", koja je te večeri odigrana 99-ti put, premijerno je izvedena 15. decembra 1984. godine pod dirigentskom upravom Nikolaja Žličara i u režiji Dejana Miladinovića.
U podeli su bili Radmila Smiljanić (Ćo-Ćo-San, nazvana Baterflaj), Breda Kalef (Suzuki), Svetlana Bojčević (Ket Pinkerton), Krunoslav Cigoj k.g. (Pinkerton), Goran Gligorić (Šarples), Jovo Reljin (Goro), Vladimir Jovanović (Knez Jamadori), Dušan Janković (Ujak Bonza), Toma Jovanović (Kraljevski komesar) i Danilo Mataruga (Sin Ćo-Ćo-San).
Naslovnu ulogu, u međuvremenu, pevale su i Gordana Jeftović, Nina Abt Neifert k.g., Višnja Pavlović –Drakulić i Vjera Miranović Mikić.
Od 2000. godine do danas,  ulogu Ćo-Ćo- San tumače Jasmina Trumbetaš Petrović i Suzana Šuvaković Savić.
Predstava je u sezoni 2001/2002. imala uspešno gostovanje u Limasolu, na Kipru.
"Madam Baterflaj", praizvedena u milanskoj Skali 17. februara 1904. godine, nosi sve one karakteristike Pučinijevog muzičko-dramskog stila kao što su intimna i topla lirika, iznenadni, često brutalni kontrast, temperamentni izlivi, uzbudljive gradacije, interesantno instrumentirano mozaično muzičko tkivo, intenzivno orkestarsko podvlačenje drame i topla raspevanost širom melodijskih linija, u smislu izrazito italijanske operske tradicije.
Takođe, ova opera je protkana i izvanredno stilizovanim elementima japanskog folklora, koji Pučinijevoj partituri daju specijalnu draž.
Libreto prema istoimenoj drami Džona Longa i Davida Belaskoa napisali su Luiđi Ilika i Đuzepe Đakoza.
Beogradska praizvedba održana je 11. februara 1920. godine.
M.B.