Vesti

Orkestar i Hor Opere Narodnog pozorišta i solisti Katarina Jovanović, Jelena Vlahović, Hon Li i Ivan Tomašev pod dirigentskom upravom gosta iz Irske Breda Koena, izveli su u sredu 20. aprila na Velikoj sceni “Rekvijem” Đuzepea Verdija.

Upravnik Narodnog pozorišta Božidar Đurović poželeo je brojnoj publici srećne praznike i da uživaju u ovom Uskršnjem koncertu koji je umalo bio otkazan zbog bolesti solistkinje mecosoprana Vlahović, koja se razbolela veče uoči koncerta. Uprkos zdravstvenim problemima, Vlahović se pojavila na sceni i iznela svoju zahtevnu ulogu, ali je koncert pred kraj na kratko prekinula sopran Jovanović zbog hipertenzivne krize. Srećom, uspela je da se vrati i otpeva „Rekvijem“  do kraja, ali nije izašla pred publiku da se pokloni sa ostalim izvođačima.
Ovo, u muzičkom smislu, veoma složeno delo, Verdi je komponovao 1874. povodom prve godišnjice smrti slavnog italijanskog pesnika Alesandra Manzonija. Smelo je prevazišao sakralne okvire stvarajući snažnu zvučnu fresku.
Gledaoci su burnim aplauzom pozdravili brojne izvođače, a posebno soliste i maestra Koena (na slici) koji je prvi put gostovao u Narodnom pozorištu. Postao je poznat kada je, godinu dana pošto je pobedio na Takmičenju kompozitora u Lidsu 1994. godine, dirigovao na svetskoj premijeri Napuderiši joj lice (Powder Her Face) Tomasa Adesa. Posle izvanrednog početka karijere, dirigovao je raznovrstan repertoar u Engleskoj nacionalnoj operi, Australijskoj operi, Operi „Sever“ i operskim ansamblima uključujući i one u Lucernu, Nantu i Holandiji, kao i na festivalima u Hong Kongu, Edinburgu, Čeltenamu, Adelaidi, Vildbadu i Portou.
Sarađivao je i sa drugim značajnim orkestrima, uključujući i Londonski filharmonijski orkestar, Filharmoniju, Kraljevski filharmonijski orkestar, Bi-Bi-Sijev nacionalni orkestar Velsa i Bi-Bi-Sijev škotski simfonijski orkestar, Štutgartsku filharmoniju, Simfonijski orkestar Stavangera, Orkestar Het Geldersa, Filharmonijski orkestar Monte Karla, Simfonijski orkestar Melburna, Nacionalni simfonijski orkestar Irske, Kraljevski filharmonijski orkestar Liverpula, Škotski kamerni orkestar i Simfoniju Grada Londona.
Tokom 2007/08. je bio angažovan na snimanju prvog CD-a za muzičku kuću Chandos, što je u stvari bio njegov kritički osvrt na Lovce na bisere (Les Pêcheurs de perles) sa Sajmonom Kinlisajdom, Beri Benksom i Rebekom Evans, i LPO. Nedavno se vratio Simfonijskom orkestru Melburna i Orkestru Viktorije, kao i Australijskoj operi, za produkciju Pepeljuge u Sidnejskoj operi.
Tokom 2008/09, snimio je drugi CD za Chandos, njegov kritički osvrt na Rosinijevu Italijanku u Alžiru, sa Dženifer Larmor i Filharmonijom. Snimio je svoj prvi disk za Dojče gramofon (Deutsche Grammophon) sa Filharmonijskim orkestrom Monte Karla i Emom Metjuz, imao je svoj debi sa Švedskom operom u Pučinijevim Boemima. Zatim se vraća Operi „Holand park“ za novu produkciju Trubadura i radi sa Neli Mirićoju i Čelzi opera grupom za Saut benk koncertno izvođenje Verdijevog Makbeta. Uz to, pojavio se u veoma gledanom televizijskom serijalu „Maestro“ na BBC 2.
Sezona 2009/10. je počela novom produkcijom Pepeljuge u Malmeu. Tokom februara 2010, Koen je vodio američku premijeru muzičke bajke Začarano prase u Njujorku Džonatana Dava, a zatim je otputovao na Mauricijus radi koncerata i obrazovnih projekata. U aprilu je dirigovao Karmen u Zapadno-australijskoj operi, a onda se vratio u London radi nove produkcije Peleja i Melisande u Operi „Holand park“, u junu. U julu je završio sezonu novom produkcijom Norme sa Hasmik Papian u glavnoj roli, za Operu „Hedeland“ u Danskoj.
Početkom sezone 2010/11, Koen je debitovao u Operi Grada Njujorka, dirigovao je Ljubavni napitak u produkciji Džonatana Milera, obrađivao Šumana i Bramsa na Letnjoj školi u Dartingtonu i prihvatio poziv Opere Zapadne Australije (sa Ronaldom Brotigamom) i Simfonijete „Varmlands“.
Koen je, pored svoje bogate izvođačke karijere, počeo da se bavi izdavaštvom: „Peters Edition“ je njegovo prvo kritičko izdanje Lovca na bisere 2002. objavio širom sveta. Posle ovog velikog uspeha, Koen je dovršio i objavio izdanja Maometa drugog, Seviljskog berberina i Norme.