Vesti

Predavanje jednog od najznačajnijih i svakako najzanimljivijih italijanskih filozofa i aktivista Franka “Bifa” Berardija, u okviru projekta “Filozofski teatar”, biće održano 1. decembra u 20,30 časova na Sceni "Raša Plaović".

“Filozofski teatar” je projekat koji je započelo Hrvatsko narodno kazalište iz Zagreba 2014. godine sa željom da ponovo uspostavi blisku vezu između filozofije i pozorišta. Kako napominje pokretač projekta Srećko Horvat, “veza između filozofije i kazališta uvijek je bila jača nego veza između filozofije i bilo kojega drugog medija. Najpoznatija i najutjecajnija djela Žan-Pol Sartra nedvojbeno su njegove drame, kao što je i Bertold Breht promišljanju radikalne politike pristupio upravo kroz kazalište i putem njega razradio svoj epski teatar”. Pozorište je takođe uvek bilo mesto za aktivno promišljanje društva i društvenih procesa, a “Filozofski teatar” otvara mesto za javnu diskusiju i to upravo u Narodnom pozorištu, što je u ovom trenutku više nego neophodno. U tom smislu Horvat napominje: “Ako iz kazališta ne izađemo kao drugačiji ljudi, čemu onda još uopće kazalište? I zašto uopće još ići u kazalište ako ne očekujemo da će nam se nešto dogoditi, da ćemo nešto osjetiti, da ćemo promijeniti mišljenje, da ćemo vidjeti sebe i upoznati druge.” Pozorište tako postaje mesto okupljanja i susreta s najinspirativnijim savremenim filozofima, sociolozima, psihoanalitičarima, književnicima i ekonomistima koji na različite načine govore o današnjem trenutku i predlažu i promišljaju društvene promene. Publika se u ovom slučaju ne tretira kao nemi posmatrač događaja već kao aktivni učesnik u javnoj debati koja se otvara nakon svakog Filozofskog teatra.

U prethodnoj sezoni (2014/2015) gosti “Filozofskog teatra” u HNK su bili filozof Slavoj Žižek, filozofkinja Julija Kristeva, pisac Nikolo Amaniti, sociolozi Saskia Sasen i Ričard Senet, ekonomista Tomas Piketi, glumica Vanese Redgrejv a u narednom periodu se očekuju gostovanja Tarika Alija, Alena Badjua, Eve Iluz i mnogih drugih, kako u Zagrebu tako i u Beogradu i Sarajevu. Žižek je za “Filozofski teatar” napisao svoju prvu dramu “Antigona” koja bi u narednoj sezoni trebalo da bude izvedena u HNK.

FRANKO BIFO BERARDI

Franko “Bifo” Berardi (rođen 1948. godine u Bolonji) je trenutno jedan od najznačajnijih i svakako najzanimljivijih italijanskih filozofa i aktivista. Autor je mnogobrojnih knjiga i eseja. Berardi je osnovao magazin A/traverso, bio učesnik na radiju Alice – prvoj piratskoj radio stanici u Italiji, član pokreta Autonomismo. Sedamdesetih godina sarađivao je sa Feliksom Gatarijem na polju šizoanalize. Trenutno radi u časopisu Derive Approdi i predaje društvenu istoriju komunikacije na Accademia di belle Arti u Milanu.

Njegov rad se uglavnom fokusira na ulogu medija i informacionih tehnologija u post-industrijskom kapitalizmu. Oslanja se na teoriju psihoanalize, šizoanalize i teorije komunikacija želeći da pokaže koliko su upravo subjekt i njegove želje usko vezane za funkcionisanje kapitalističkog sistema. On smatra da se događaji poput finansijske krize 2008. ne mogu sagledati samo kroz kontradiktornu logiku kapitalističke akumulacije. Berardi smatra da je problem kompleksniji i kaže da “rešenje ekonomski komplikovane situacije ne može biti rešeno ekonomskim sredstvima: rešenje nije ekonomsko”. Ljudske emocije i komunikacije postaju centralna tema u produkcionim i konzumerskim paternima koji održavaju protok kapitala u post-industrijskom društvu.

Kako napominje u svojoj knjizi Duša na poslu: od alijenacije do autonomije iz 2009. godine: “Uloga intelektualaca u savremenom društvu, u odnosu na ranije Kantovo shvatanje intelektualca kao figure nezavisne od društvenog iskustva ili Sartrovo određenje angažovanog intelektualca, bitno je redefinisana - oni, naime, više nisu nezavisni od proizvodnje, niti mogu biti slobodni da preuzmu zadatak čisto etičkog i kognitivnog izbora u užem smislu, već postaju masovni društveni subjekti, težeći da postanu integralni deo opšteg procesa proizvodnje."

Njegova najnovija knjiga “Heroji: Masovno ubistvo i samoubistvo” govori o odnosu kapitalizma i mentalnog zdravlja. Vodeći nas na uzbudljivo putovanje kroz filozofiju, psihoanalizu i događaje iz savremene istorije, Berardi pokušava da pronađe korene za loše mentalno stanje našeg društva danas. On se poziva na primere iz skorije istorije poput slučaja Brejvika u Oslu, američkog Columbine masakra u srednjoj školi, epidemije samoubistava u Koreji i Japanu i skorašnja samoubistva koja su vezana za mere štednje u Evropi. On istražuje najmračnije delove opsesije nemilosrdnom konkurencijom i hiper-konektivnosti.