Vesti

Nagrada "Žanka Stokić", koju 11. put dodeljuju Narodno pozorište u Beogradu, "Večernje novosti" i Grad Požarevac, uručena je glumici Ljiljani Stjepanović 23. marta na svečanosti održanoj na Velikoj sceni Nacionalnog teatra.

Pozdravljena ovacijama mnogobrojne publike, Stjepanovićeva je kazala da se zahvaljuje svima koji su doprineli da ove godine ta prestižna nagrada dođe u njene ruke.
- Evo me hodam po rajskom cveću i ne postoji ništa više na ovom svetu što ne bih mogla ili, ne daj Bože da neću, jer u rukama držim Žankinu statuetu. Dakle, Žanka, ja ti se klanjam. Svoj najlepši san sada sanjam - rekla je ona.
Govoreći o svojoj profesiji, kojom se bavi više od četiri decenije, priznata glumica je istakla da ona za nju, lično, predstavlja najlepšu i najplemenitiju umetnost.
- To je divna profesija koja podrazumeva najraskošnija osećanja. Glumci svojim likovima udahnjuju život, daju dušu... a, ako su dovoljno mudri, oni od svojih likova mogu da ukradu poneku dobru osobinu i da tako sebe usavršavaju i kao umetnike, i kao ljude. Jer nije dovoljno da nas se ljudi sećaju samo po rolama koje smo odigrali u pozorištu, na filmu ili u serijama, već da trajemo u tim sećanjima i kao dobri ljudi - rekla je gospođa Stjepanović i istakla da ona glumce poredi sa svetionicima.
- Za mene, oni su kao svetionici. Glumci su kao ono pulsirajuće svetlo na svetioniku koje ponekad upozorava, a ponekad štiti i daje nadu. Najveća među nama - gospođa Žanka Stokić je i dalje naš svetionik. Ona i dalje pulsira u srcima svih glumaca. Svojim čarobnim talentom, ostaće ideal i inspiracija, sigurna sam, i za sve buduće generacije glumaca - poručila je prvakinja Pozorišta na Terazijama.
Prethodno je prošlogodišnja laureatkinja Nagrade "Žanka Stokić" - Ljiljana Blagojević pročitala obrazloženje žirija kojim je predsedavala Mira Stupica (inicijator priznanja), a u kojem su, kao članovi, osim Blagojevićeve, bili i Slavenko Saletović, Manojlo Vukotić i Dejan Savić.
- Istaknuta prvakinja beogradskog Pozorišta na Terazijama je dosadašnjim glumačkim radom u punoj meri obeležila pozorišni, filmski i televizijski život Srbije svojom stvaralačkom zrelošću i bogatstvom glumačkog izraza i po mišljenju Žirija u potpunosti zaslužuje Nagradu „Žanka Stokić“. Za četrdeset godina svog neprekidnog prisustva kako na matičnoj sceni, tako i na gotovo svim velikim i malim pozorišnim scenama Srbije i negdašnjih Jugoslavija, u svim malim i velikim TV serijama i dramama, u igranim i dokumentarnim filmovima, Ljiljana Stjepanović je svoj raskošni i nikad okrznut glumački naboj nesebično darivala kolegama i svim ostalim saradnicima. Otuda i pozivi reditelja da igra u više od stotinu pozorišnih premijera, da tumači preko pedeset televizijskih i filmskih uloga, otuda i sve one mnogobrojne nagrade na festivalima u zemlji i inostranstvu - navedeno je u saopštenju žirija.
- Iako je na Fakultetu dramskih umetnosti diplomirala kao Ledi Magbet, u verovatno jednom od najtragičnijih Šekspirovih komada, pozorišna sudbina joj je dodelila da promišlja konglomerat svih onih društvenih priča, lica i naličja svega onog što čini takozvanu ovovremenu stvarnost kroz razoran smeh najznačajnijih svetskih i srpskih komediografa. Bilo kao Bernadeta u Manijeovom "Oskaru", ili Filamenta u "Učenim ženama" Molijera, ili kao Juliška u Nušićevom "Putu oko sveta", otmena gospođa ili torokuša, mlada naivka ili izanđala belosvetska frajla, Ljiljana Stjepanović je uvek usložnjavala svoj lik do najviših simboličkih granica, naizgled jednostavnim glumačkim izrazom neposrednog prepoznavanja. Bez malicioznog potcenjivanja malih uloga i pretencioznog isticanja velikih, uspela je da razgonetne umetnost pozorišta i vrati je njenom prirodnom staništu; gledaocu - dodaje se u saopštenju žirija koji je odluku o ovogodišnjoj dobitnici doneo na sednici održanoj 22. februara u Narodnom pozorištu.
Priznanje su ustanovili i dodeljuju ga Narodno pozorište u Beogradu i Večernje novosti, u saradnji sa Skupštinom opštine Požarevac.
Nagrada se sastoji od Plakete, koju je u ime Narodnog pozorišta dodelio v.d. upravnika Dejan Savić, Statuete koju je uručio gradonačelnik Požarevca Miomir Ilić i i novčanog iznosa. U ime "Večernjih novosti", taj deo nagrade dodelio je izvršni direktor Kompanije “Novosti” Aleksandar Backović.
O životnom i umetničkom putu Ljiljane Stjepanović govorili su teatrolog Dragana Bošković, dramski umetnik Radoš Bajić i glumac Pozorišta na Terazijama Dragan Vujić koji je, između ostalog, kazivao i stihove pesme koju je dobitnici posvetio kritičar Milosav Buca Mirković, dok je voditelj programa Ivan Bosiljčić pročitao telegram reditelja Jagoša Markovića
Bošković je izrazila želju da Stjepanović, za koju je napisala dramu "Kraljica Marija Karađorđević", ostane zauvek upamćena kao "kraljica smeha, glume i na kraju moja kraljica Marija Karađorđević".
- Odrekla se tragičnih heroina i ostala glumica u komediji, gradeći neverovatan dijapazon sredstava kojima pred gledaocima otključava najteži žanr na svetu - komediju, pevajući glasom Amelije Rodrigez. U teškim vremenima, veče provedeno sa Ljiljanom Stjepanović, veče je koje će ponekom spasti i život, zdrav razum, dati mu želju da se smehom još jednom iskupi od zle namere i da krene dalje osokoljen - ocenila je Bošković.
Bajić se "poklonio talentu, lepoti i dobroti" svoje koleginice sa klase i poželeo joj da uskoro zaigra na Velikoj sceni Narodnog pozorišta.
- Sa vrlinama najboljeg čoveka, stasala je u najbolju glumicu. Bez imalo gordosti, sa svešću da je potpuna i neponovljiva, ona jednostavno i sa smelošću majke i sestre nosi iskrenost i lepotu svoje ličnosti i svoje bravurozne umetnosti - rekao je Bajić.
Vujić je primetio da je Stjepanovićeva "sportista koji nikada nije menjao dres, koja je uvek bila centrafor i uvek davala golove, ali kao Rambo Petković nikad nije pozvana u reprezentaciju".
Kao jedan od rodonačelnika njenog internog nadimka "čika Ljilja", Vujić ju je opisao kao "ženu koja se smeje, psuje, zna da se potuče, glumicu koja može da igra, a nije odigrala, Vinetua, Sanča Pansu, Majku Hrabrost, Sinišu Mihajlovića" i podržao Bajićev predlog da je vreme da ona zaigra na sceni Nacionalnog teatra.
Za kraj svečanosti, Ljiljana Stjepanović je uživo,uz marijače, izvela pesmu "Hoću da umrem od ljubavi" iz muzičke melodrame "Dva mirisa ruža" koju je 2002. godine na Sceni "Teatra T" režirao Slavenko Saletović.
Visoko priznanje, ustanovljno 2003. godine, uručuje se svake godine glumici čija je "ličnost obeležila pozorišni i filmski život Srbije svojom stvaralačkom zrelošću i bogatstvom glumačkog izraza".
Dosadašnje dobitnice su Svetlana Bojković, Milena Dravić, Radmila Živković, Đurđija Cvetić, Ružica Sokić, Jelisaveta Sablić, Gordana Đurđević Dimić, Dara Džokić, Mirjana Karanović i Ljiljana Blagojević.
M.B.